Tylko podążanie ścieżkami obdarzonymi sercem może uczynić nasze życie spełnionym i szczęśliwym. Don Juan, czarownik z książki  Castanedy twierdzi, że podążanie nimi jest wyzwaniem. A ścieżek takich jest wiele; te prezentowane poniżej są szerokie, jasne i proste. Zapraszają.

Odwaga pozwala nam przezwyciężać strach i lęki. O odwadze można księgi pisać i my Polacy bardzo je lubimy. Jest to godna podziwu cecha każdego wojownika i również pożądany atrybut zwykłego życiowego wędrowca; kilka aspektów tej postawy jest niezwykle istotnych dla jakości naszego życia.

Archetyp to pierwotny wzorzec postaci, a jednocześnie pewien wzór sposobu postępowania, który mamy głęboko zakorzeniony w naszej psychice, głównie w nieświadomości, jednak doświadczamy go każdego dnia. Psychologowie głębi twierdzą, że archetyp ojca jest najsilniej działającym archetypem u człowieka; być może właśnie dlatego Bóg jest nazywany Ojcem, (Jezus chcąc Go nam przybliżyć nazywał Boga Abba (aram. Tato, Tatusiu)). Archetyp ojca był wzorcem nieskończonej ilości utworów literackich i religijnych, prac malarskich, rzeźbiarskich i wzbudzał zawsze gorące emocje.

Każda religia uczy, że mamy w sobie cząstkę Boga, jesteśmy jego częścią lub jesteśmy stworzeni na jego podobieństwo. Religia chrześcijańska wyraźnie podkreśla ten fakt, a Jezus, jako człowiek i Syn Boży, jest tego jasnym dowodem. Tyle religie, a jak to jest z nieco bardziej racjonalnego punktu widzenia?

Jeśli działamy w wewnętrznym rozproszeniu, w nieładzie, w braku jedności wewnętrznej, to efekty naszych działań są umiarkowane i słabe. Jeśli potrafimy uzyskać wewnętrzną jedność to moc jest z nami i odnosimy sukcesy. Na czym polega ta wewnętrzna harmonia i co zrobić, aby była ona zawsze z nami?

Jak to jest, że jedni z nas przeziębiają się na niewielkim jesiennym spacerze w ciepły, słoneczny dzień, podczas gdy inni są odporni na jesienne i zimowe szarugi, a nawet na wielość bezpośrednich kontaktów z osobami zainfekowanymi? Jak to jest, że jedni z nas pożyją zaledwie trzydzieści, czterdzieści czy pięćdziesiąt lat i dowiedzą się, że w ich ciele rozwinęła się śmiertelna choroba, a inni będą żyć ponad sto lat i umrą po prostu ze starości?

Za każdym działaniem kryje się intencja. Czasami łatwo jest ją odkryć u siebie i innych, a czasami nawet u nas musimy przeprowadzić proces analizy stanu umysłu, emocji i odczuć, aby ją poznać; intencja ma istotne znaczenie dla nas i dla osób, które są z naszym działaniem związane. Może ona nieść z sobą ogromną pozytywną moc, a może mieć energię balonu, z którego uszło powietrze.

Na to pytanie odpowiadamy od kiedy tylko nauczymy się mówić. Odpowiadamy na nie wielokrotnie także podczas swego dorosłego życia i pod jego koniec. Pozornie trywialne pytanie brzmi: „Kim jestem?” . W latach dziecięcych odpowiadamy imieniem, potem dodajemy nazwisko, czasami odpowiadamy „chłopcem”, czy „dziewczynką”, a czasami nazwą postaci przybranej podczas zabawy: Harrym Potterem, Spiderman’em, czy Królewną Śnieżką. W wieku dojrzałym, poza tym, że odpowiadamy imieniem i nazwiskiem, czasami także funkcją społeczną, np.: „jestem przedsiębiorcą”, „jestem matką”, „jestem księdzem”. Pytanie to często „przeoczamy” podczas naszego życia, ale zdarza się, że pod jego koniec wracamy do niego w kontekście religii, filozofii, czy biologii.

Wybory życiowe, których dokonujemy każdego dnia, skłaniają do refleksji nie tylko na temat tego, czy dokonaliśmy ich właściwie, ale również na temat tego, czy tak naprawdę mamy wolną wolę, czy rzeczywiście wybieramy? Oczywiście systemy polityczne od zawsze uczą nas, że mamy wolną wolę, podobnie jak i systemy religijne. Te pierwsze dlatego, abyśmy mogli ponosić odpowiedzialność za swoje czyny, a w konsekwencji aby móc nami rządzić. Te drugie, aby jakoś wytłumaczyć zło i cierpienie na Ziemi, a nadto aby skutecznie wpędzać nas w poczucie winy i obficie z tego faktu korzystać. Wolna wola ma także ogromne znaczenie dla naszych subiektywnych odczuć sukcesu i porażki. Przyjrzyjmy się, jak jest naprawdę?

Już niedługo będziemy mogli oddać głos na kandydatów różnych ugrupowań politycznych, którzy będą sprawować rządy przez najbliższe cztery lata. Głosując na polityków, będziemy siłą rzeczy głosować na partie i ugrupowania  polityczne. Mimo, że dla przeciętnego mieszkańca Polski programy wszystkich ugrupowań niewiele się różnią między sobą (a nawet, jeśli się różnią, to raczej niewielu bierze pod uwagę rzeczywistą możliwość wprowadzenia ich w życie po wygraniu wyborów), to jednak każda z tych partii ma swój koloryt, cechy szczególne, swój „rys indywidualny”.

Ostatnie miesiące obfitują w ciekawe wydarzenia. Niedawno były wybory prezydenckie, potem wakacje, wojna na Wschodzie, nowe inicjatywy polityczne, obecnie dyżurnym tematem są imigranci, wkrótce będą to wybory parlamentarne i pewnie jeszcze wiele innych wydarzeń. Zastanawiająca jest ogromna liczba wypowiedzi, ocen i działań wielu z nas. Widać to w aktywności na portalach społecznościowych, komentarzach pod artykułami na portalach informacyjnych, organizowanych spotkaniach lub marszach poparcia czy protestu, prezentowanych sondażach, wypowiedziach polityków, ekspertów i zwykłych ludzi.