Jobs: „W tych usieciowionych czasach istnieje pokusa, by myśleć, że do rozwijania pomysłów wystarczy poczta elektroniczna i iChat. To obłęd. Kreatywność rodzi się podczas spontanicznych spotkań, przypadkowych dyskusji. Wpadasz na kogoś, pytasz nad czym pracuje, mówisz: ojej! i od słowa do słowa- wymyślacie najróżniejsze idee”.
Jako przedsiębiorca nie jestem ortodoksyjnym wyznawcą określonej linii politycznej i generalnie odpowiadają mi te nurty w polityce, które gwarantują wolność działalności gospodarczej. Jednocześnie staram się śledzić sytuację polityczną w kraju i na świecie, a zwłaszcza w Europie, gdyż część produktów i usług moich firm jest sprzedawana w kraju, część poza jego granicami, a sytuacja polityczna na rynkach zbytu ma ogromne znaczenie dla wolumenu sprzedaży i wyników firm.
Obecna kampania wyborcza do parlamentu europejskiego wprawia mnie jednak w osłupienie!
Steve Jobs słynął z szorstkości, niecierpliwości i nieustępliwości wobec swoich współpracowników. Takie zachowanie w dużej mierze wynikało z jego zamiłowania do perfekcji. Pragnął pracować tylko z najlepszymi. Uważał, że jeżeli w firmie menedżerowi są tak uprzejmi, że przeciętniacy czują się przy nich dobrze i bezpiecznie, dochodzi do „eksplozji przygłupów”; a tego pragnął uniknąć za wszelką cenę. Mówił: „ Nie zgadzam się z opinią, że znęcam się nad ludźmi. Ale jeśli coś jest do bani, mówię im o tym prosto w oczy. Mam obowiązek być uczciwy”
Podczas prawie wszystkich projektów Jobs tuż przed ich premierą wstrzymywał całe przedsięwzięcie, często cofał się do początku projektu i wprowadzał do produktu ostatnie poprawki, które w ostatecznym rezultacie świadczyły o dużej dojrzałości i pewnej doskonałości produktu.
Mike Markkula, inwestor Apple w początkowym etapie rozwoju firmy, mentor Jobsa, uważany przez Steve Wozniaka za istotnego twórcę potęgi Apple, przedstawił Jobsowi trzypunktową filozofię marketingu: empatia, koncentracja, imputowanie. To on właśnie uważał, że niezwykle istotne, poza samym produktem, jest jego opakowanie, ułożenie w pudle i samo pudełko.
Jobs potrafił nakłaniać ludzi do robienia rzeczy niemożliwych, a przynajmniej takich, które takimi się wydawały. „Nagina rzeczywistość”, żartowali jego pracownicy wzorując się na „polu odkształcania rzeczywistości” z filmu „Star Trek” .
Ta cecha była czasami widziana jako zastraszanie czy wymuszanie czegoś na innych, ale ci co znali lepiej Jobs’a wiedzieli, że to właśnie ta cecha popchnęła go do ogromnego sukcesu. W Apple ta cecha szefa była znana i wręczano co roku nagrodę „dla najlepiej przeciwstawiającego się Jobsowi”, gdyż wymagania Steve’a nie były proste.
Pierwszą „ofiarą” okazał się Steve Wozniak, gdy Jobs pracował jeszcze w Atari.
Czy można niełatwą sytuację zamienić na życiową szansę?
Instytut Badania Opinii Homo Homini na zlecenie Interia.pl zrobił badanie „Jacy jesteśmy. Polacy sami o sobie”. Respondentom zadano pytanie „Co uważa Pan(i) obecnie za największy problem młodych ludzi (18-30 lat)?”
Analizując odpowiedzi, można powiedzieć, że są trzy grupy problemów:
– brak środków na usamodzielnienie (28,9%)
– brak środków na założenie rodziny (25,3%)
– umowy śmieciowe (24,9%)
– brak perspektyw na rozwój zawodowy (22,5%)
– narkomania (22,5%)
Kiedy spytano Henry’ego Forda czy słucha klientów, gdy konstruuje samochód, odpowiedział: „Gdybym spytał klientów, czego chcą, powiedzieliby: szybszego konia”. Również w zgodzie z tym powiedzeniem zachowywał się wielokrotnie Steve Jobs. Na pytania współpracowników dotyczące czy nie trzeba by przeprowadzić badań rynkowych na temat ich potrzeb odpowiadał: „Nie, ponieważ klienci nie wiedzą, czego chcą, dopóki im tego nie pokażemy” i „Naszym zadaniem jest odczytywać słowa, które nie są jeszcze spisane”
Jobsa usunięto z fotela prezesa Apple, gdyż chciał zaproponować do sprzedaży być może wówczas najlepszy, ale także i najdroższy komputer na rynku. Władze spółki nie widziały rynku przez pryzmat ulubionego powiedzenia Jobsa „Żadnych kompromisów”, a przez pryzmat możliwości finansowych jej klientów i swoich przyszłych zysków.
Jobs, miał własną teorię na temat przyczyn, dla których firmy podupadają. Uważał, że kiedy firma wyprodukuje kilka naprawdę dobrych produktów, rzeczywistą kontrolę nad firmą przejmują ludzie, którzy zajmują się sprzedażą i marketingiem, gdyż to oni są powołani do uzyskiwania jak największych zysków z tych produktów.
O podejściu do coaching’u i o różnych psychologiach.
Myślę, że bierzemy pod uwagę fakt, że na prawdy wygłaszane przez nauki społeczne typu psychologia, filozofia, socjologia, politologia czy pedagogika trzeba patrzeć z pewnego dystansu, gdyż nie są to nauki ścisłe i mimo stosowania w tych dziedzinach metod uznanych za naukowe, można osiągnąć nie zawsze zamierzony rezultat.
Tym bardziej jest to istotne, gdyż coraz częściej menedżerowie i przedsiębiorcy korzystają z usług coach’ów. Coaching jako swego rodzaju moda (także biznesowa) zawitał do Polski kilka lat temu i zatacza coraz szersze kręgi. (Wielu ludzi z pierwszych stron gazet, z TV, radia czy filmu korzysta z usług coacha.)