Jeśli konkurencja okazuje się być silniejsza niż my, mamy do wyboru: szybko ją dogonić lub zdystansować proponując nowatorskie rozwiązanie na rynku.

Po premierze iMaca w 1998 roku bił on rekordy sprzedaży, jednak wkrótce okazało się, że zbytnie skupienie się jego konstruktorów nad funkcjami do obsługi zdjęć i filmów, spowodowało pewne „zaniedbanie” na polu muzyki, a w szczególności w zarządzaniu plikami muzycznymi. Konkurencja, czyli komputery PC, proponowała ściąganie bez ograniczeń muzyki, wymienianie się tego typu plikami, możliwości zmian formatów plików muzycznych, nagrywanie własnych płyt, a iMac miał napęd bez funkcji nagrywania! Jobs stwierdził: „Wiedziałem, że przegraliśmy coś ważnego”.

W Anglii, gdy zakłada się trawniki w parku wysiewa się trawę na całej powierzchni parku i po pewnym czasie spogląda się gdzie ludzie wydeptali ścieżki i tam brukuje się alejki. Podobną metodę ma wielu producentów oprogramowania, którzy wypuszczają na rynek wersję beta oprogramowania na określony sprzęt i czekają na uwagi użytkowników, którzy przesyłając je do producenta, wypowiadają się na temat współdziałania sprzętu i oprogramowania, analizują i oceniają aplikację współtworząc niejako produkt finalny w wersji docelowej.

Jobs był inny w tym zakresie. Jobs wierzył, że ta powyższa metoda, to recepta na stworzenie słabego produktu.

„Prostota może być trudniejsza od komplikacji: trzeba się ciężko napracować nad wydobyciem czystej myśli, która pozwala na prostotę. Ale warto – bo kiedy już się to ma, można przenosić góry.” Steve Jobs

Steve Jobs uczył się prostoty w firmie Atari, która produkowała gry komputerowe i nie dołączała do nich instrukcji; użytkownik intuicyjnie uczył się w rekordowo krótkim czasie ją obsługiwać. Uczestniczył też w konferencjach poświęconych wzornictwu z naciskiem na czyste linie i funkcjonalność konstrukcji, organizowanych przez Aspen Institute.

„Mogło się wydawać, że nie dotyczą go zwykłe reguły tego świata” W. Isaacson

Wizjoner Steve Jobs, twórca potęgi Apple, przyczynił się do istotnych przemian w kilku kluczowych branżach: komputerach osobistych, filmach animowanych, muzyce, telefonach, tabletach, sprzedaży detalicznej, działalności wydawniczej i może jeszcze kilku, które są ich konsekwencją. Niejako „przy okazji” stworzył najbardziej wartościową firmę świata.

Steve Jobs miał ponadprzeciętną zdolność koncentracji i tendencję do upraszczania sytuacji. Skupiał się na tym co najważniejsze i pomijał to co zbędne. Ta umiejętność była niezwykle ważna dla sukcesów firmy Apple; znacznie ważniejsza, jak twierdzi Walter Isaacson, jego biograf, niż często opisywane trudne cechy jego charakteru. I to właśnie on opisuje 14 praktyk przywódczych Steve’a Jobsa.